Ажылды далдава, алдарны өкпелеве.
Малгаштан деспе — бай чуртталгаң ол.
Довурактан деспе — тодуг чуртталгаң ол.
Ажынгаш арга кирбе, дарынгаш даг үнме.
Чараш чечек чулба, чаш ыяш кеспе.
Эжиң ымзандырба, энииң аштатпа.
Ийи кижи аразынга хоп сөглеве,
ийи ыт аразынче сөөк октава.
Хүнүн бодава, кедизин бодап чуртта.
Ынак эжиң ыт диве, ынгыржакты эзер диве.
Ыядырын билбес, ылчың болба,
коргарын билбес, хопчу болба.
Кадырга далашпа, кадыгга харлыкпа.
Алыксак-чиксек болба, ажырымчы чорба.
Арнынга алгаш, артынга бактава.
Хөй-биле хөлзеве, көгээржик сүрбе.
Улуг мен дээш улуургава,
аныяк мен дээш адыыргава.
Оглуңну — опчокка өөретпе,
кызыңны кыяңга өөретпе.
Өөңге олутпай болба, өөрүңге өжээти болба.
Эки келзе салдынма, бак келзе туттунма.
Эмдик аътка октатпа, эзирик кижээ чалчытпа.
Бак кижиниң аайынга кирбе,
баларлыг сугже аъдың чыгава.
Кеди чоктан халбактанма,
кежиг чоктан кежиксеве.
Тура чоктан туттунма, дуза чоктан диленме.
Хээлини алыксава, хээректи кедиксеве.
Аксың-биле аал көжүрбе,
дылың-биле дыт ужурба .
Хопчуга сөс сөглеве, коккайга хой кадартпа.
Эки эжиңни чокка чыгава,
эки аъдыңны дошка чыгава.
Чок чүвени аазава, чоржаң аъдың мактава.
Ойлук чокка ораашпа, ондактыгны хөгжүтпе.
Ада сөзүн ажырып болбас, ие сөзүн ижип болбас.
Эртемниг мен дээш билииргеве,
эргелиг мен дээш менээргенме.
Кодурлаан хойдан дүк кордава,
хоойлу билбес дүжүметтен дуза манава .
«Төрээн дылым судурлары» номдан.